Kaplica św. Barbary w Rypinie


Kaplica św. Barbary, umiejscowiona w Rypinie, to budowla, która ma swoją historię sięgającą przed 1694 rokiem. Wzniesiona została z naturalnych, sosnowych bali i usytuowana na wzniesieniu, które miało w przyszłości pełnić funkcję cmentarza. Jej lokalizacja znajdowała się na ówczesnym przedmieściu, przy bramie sierpeckiej, zwanym Iwanami, w miejscu, gdzie niegdyś stał kościół św. Wojciecha.

Kaplica została zbudowana głównie z myślą o spełnianiu roli miejsca kultu dla zmarłych, jednak epidemie, szczególnie cholery, zmusiły wspólnotę do rezygnacji z pierwotnych planów grzebania ofiar w jej pobliżu. Z tego powodu przez pewien czas wokół kaplicy pochowano jedynie dzieci, które nie zostały ochrzczone.

W 1850 roku obiekt wymagał pilnego remontu z uwagi na zły stan, co skutkowało jego gruntowną renowacją. Remont ten był kluczowy dla zapewnienia przetrwania kaplicy na co najmniej kilka następnych dziesięcioleci. W 1908 roku, za sprawą starania ówczesnego proboszcza oraz dziekana rypińskiego, ks. kanonika Mariana Witkowskiego, przeprowadzono dodatkowe prace, takie jak oszalowanie ścian oraz montaż metalowego ogrodzenia, co przyczyniło się do dalszego zabezpieczenia tej niezwykle ważnej dla lokalnej społeczności budowli.

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30.09.2024 r. [dostęp 02.04.2013 r.]

Oceń: Kaplica św. Barbary w Rypinie

Średnia ocena:4.86 Liczba ocen:20