Mieczysław Markowski (1878–1940)

Markowski edukację rozpoczął w V Gimnazjum Miejskim w Warszawie. W trakcie swojej młodzieńczej kariery doświadczył służby wojskowej w armii rosyjskiej, gdzie spędził czas w Symbirsku. Po powrocie do Warszawy, z wielką pasją podjął studia na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie jego wybór padł na farmację. W 1904 roku z powodzeniem uzyskał dyplom prowizora farmacji, co pozwoliło mu na późniejsze otwarcie apteki w Piasecznie.

W młodości Markowski brał udział w wojnie rosyjsko-japońskiej jako żołnierz, co przyczyniło się do jego dalszego rozwoju i zaangażowania społecznego. Jako właściciel apteki, aktywnie wpływał na lokalną społeczność. Był również współzałożycielem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” oraz Związku Ludowo-Narodowego, w którym pełnił rolę pierwszego prezesa. W latach trzydziestych podjął się przewodzenia Zrzeszeniu Właścicieli Nieruchomości, co świadczy o jego współpracy z lokalnymi mieszkańcami.

W tragicznym zwrocie wydarzeń, Markowski został aresztowany przez Gestapo i osadzony na Pawiaku 20 maja 1940 roku, a następnie rozstrzelany przez Niemców w Palmirach 21 czerwca tego samego roku. Jego bohaterstwo i oddanie nie przeszły bez echa, bowiem został odznaczony rosyjskimi Orderami św. Stanisława i św. Jerzego oraz medalem Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości. Pośmiertnie wyróżniony został także Złotym Krzyżem Zasługi, co podkreśla jego zasługi dla społeczeństwa.