Daniel Luliński


Daniel Tadeusz Luliński, urodzony 6 stycznia 1931 roku w Rypinie, to wybitny polski dziennikarz i publicysta, który zdobył uznanie w swoim zawodzie.

Od lat 90. Luliński koncentruje swoją działalność na tłumaczeniach z języka niemieckiego, wnosząc istotny wkład w polską kulturę i literaturę.

Życiorys

Daniel Luliński, absolwent Wydziału Filozoficzno-SpołecznegoUniwersytetu Warszawskiego w 1953 roku, rozpoczął swoją karierę dziennikarską jeszcze w tym samym roku, pracując w dziale zagranicznym „Trybuny Ludu”, gdzie pozostał aż do 1990 roku. W tym czasie pełnił rolę korespondenta w różnych ważnych stolicach świata, takich jak Berlin (1958-1962), Pekin (1963-1967), Bonn (1972-1976 oraz 1986-1990).

Od 1955 do 1982 roku był aktywnym członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, a po tym czasie przystąpił do Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL. Luliński uczestniczył również w działalności takich organizacji jak OM TUR (1946-1948), ZMP (1948-1956) oraz PZPR (1958-1989). W latach 1979-1981 zasiadał w egzekutywie POP PZPR przy redakcji „Trybuny Ludu”.

Za swoje osiągnięcia został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Orderem Zasługi NRD. Jego nazwisko figuruje na tzw. Liście Kisiela, co podkreśla jego wpływ na życie publiczne i dziennikarskie w Polsce.

Przypisy

  1. Informacje w BIP IPN. [dostęp 05.03.2022 r.]
  2. Katalog Biblioteki Narodowej Daniel Luliński. Biblioteka Narodowa. [dostęp 04.02.2020 r.]
  3. Stefan Kisielewski: Moje typy. Tygodnik Powszechny, 02.12.1984 r. [dostęp 21.01.2020 r.]

Pozostali ludzie w kategorii "Media i komunikacja":

Zbigniew Dutkowski | Stefan Łochtin | Włodzimierz Łoziński (dziennikarz)

Oceń: Daniel Luliński

Średnia ocena:4.97 Liczba ocen:17