Wysokie ciśnienie – gdzie się udać po pomoc medyczną?

Co to jest wysokie ciśnienie tętnicze?

Wysokie ciśnienie krwi, znane również jako nadciśnienie, stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia. Charakteryzuje się ono trwale podwyższonym ciśnieniem w tętnicach, które mierzymy w milimetrach słupa rtęci (mm Hg). Optymalna wartość to około 120/80 mm Hg, ale diagnozę nadciśnienia stawia się, gdy pomiar regularnie przekracza 135/85 mm Hg. Długotrwałe ignorowanie problemu może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi. Nadciśnienie znacząco zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia:

• chorób serca,
• zawału serca,
• udaru mózgu,
• niewydolności serca.

Co więcej, uznawane jest ono za jedną z chorób cywilizacyjnych i niestety, często prowadzi do przedwczesnej śmierci. Z tego powodu regularne monitorowanie ciśnienia krwi jest niezwykle istotne dla zachowania zdrowia i długowieczności.

Jakie są przyczyny wysokiego ciśnienia?

Przyczyny nadciśnienia dzielą się na dwie kategorie:

• pierwotne (samoistne) – rozwijają się stopniowo i często bez uchwytnej przyczyny,
• wtórne – będące efektem współistniejących schorzeń lub przyjmowanych farmaceutyków.

Do najczęstszych przyczyn nadciśnienia wtórnego zaliczamy:

• choroby nerek, w tym zwężenie tętnicy nerkowej,
• zaburzenia hormonalne, takie jak nadczynność tarczycy, zespół Cushinga, czy hiperaldosteronizm pierwotny,
• obturacyjny bezdech senny,
• koarktacja aorty.

Warto pamiętać, że niektóre leki mogą wpływać na wzrost ciśnienia krwi, np.:

• niesteroidowe leki przeciwzapalne,
• glikokortykosteroidy,
• doustne środki antykoncepcyjne zawierające estrogeny,
• niektóre antydepresanty.

Oprócz tych czynników, na pojawienie się nadciśnienia wpływają również predyspozycje genetyczne oraz styl życia. Brak aktywności fizycznej i chroniczny stres zdecydowanie zwiększają ryzyko. Niewłaściwe odżywianie, bogate w sól i tłuszcze nasycone, ma również negatywny wpływ. Ponadto, nadwaga i otyłość, zwłaszcza typu brzusznego, palenie papierosów oraz nadmierne spożywanie alkoholu, to kolejne elementy, które przyczyniają się do rozwoju tej choroby.

Jakie są objawy wysokiego ciśnienia?

Nadciśnienie tętnicze, często rozwijające się podstępnie, jest określane mianem „cichego zabójcy” ze względu na swój bezobjawowy przebieg. Niemniej jednak, utrzymujące się, podwyższone ciśnienie krwi z czasem może dawać o sobie znać. Jakie symptomy powinny wzbudzić Twój niepokój?

• uporczywe bóle głowy,
• nieprzyjemne uczucie kołatania serca,
• duszności,
• wzmożona męczliwość,
• zawroty głowy,
• problemy ze wzrokiem,
• krwawienia z nosa.

Pamiętaj jednak, że nagły, gwałtowny wzrost ciśnienia tętniczego to sytuacja wymagająca natychmiastowej interwencji lekarskiej. Jeśli towarzyszy mu silny ból w klatce piersiowej, utrata świadomości lub zaburzenia mowy, niezwłocznie wezwij pogotowie ratunkowe. W takich przypadkach liczy się każda minuta, gdyż stanowi to bezpośrednie zagrożenie dla życia!

Jakie są czynniki ryzyka związane z nadciśnieniem?

Co zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia nadciśnienia? Na rozwój tej choroby wpływa wiele aspektów, które możemy zasadniczo podzielić na te, na które mamy wpływ (modyfikowalne) i takie, na które wpływu nie mamy (niemodyfikowalne). Do pierwszej grupy zalicza się przede wszystkim styl życia, który możemy aktywnie kształtować. Do czynników, na które nie mamy wpływu, należą:

• wiek: ryzyko nadciśnienia wzrasta z biegiem lat, szczególnie po ukończeniu 65 roku życia. Wynika to z faktu, że naczynia krwionośne tracą elastyczność, a funkcjonowanie serca i całego układu krążenia ulega zmianom,
• geny: jeśli bliscy krewni cierpieli na nadciśnienie, prawdopodobieństwo jego wystąpienia u nas również rośnie. Uwarunkowania genetyczne mają istotny wpływ na regulację ciśnienia krwi, oddziałując na funkcjonowanie nerek, gospodarkę hormonalną oraz stan naczyń krwionośnych,
• płeć: przed 65 rokiem życia mężczyźni częściej zapadają na nadciśnienie. Jednak po menopauzie ryzyko u kobiet wzrasta, stając się porównywalne z tym u mężczyzn.

Z kolei wśród czynników, na które mamy realny wpływ, wymienia się:

• nadwaga i otyłość: zwiększona masa ciała wiąże się z większą objętością krwi w organizmie, co z kolei stanowi dodatkowe obciążenie dla serca i w konsekwencji prowadzi do podwyższenia ciśnienia,
• niewłaściwa dieta: spożywanie nadmiernych ilości soli, tłuszczów nasyconych i cholesterolu sprzyja rozwojowi nadciśnienia. Niedobór potasu, magnezu i wapnia w diecie również może negatywnie wpływać na ciśnienie krwi,
• brak aktywności fizycznej: siedzący tryb życia nie tylko prowadzi do nadwagi, ale również osłabia serce i pogarsza elastyczność naczyń krwionośnych, zwiększając tym samym ryzyko nadciśnienia,
• palenie tytoniu: nikotyna powoduje skurcz naczyń krwionośnych i podnosi ciśnienie. Dodatkowo, palenie uszkadza naczynia krwionośne, przyczyniając się do rozwoju miażdżycy i innych chorób serca,
• nadmierne spożycie alkoholu: regularne picie dużych ilości alkoholu prowadzi do wzrostu ciśnienia krwi,
• przewlekły stres: długotrwały stres aktywuje układ nerwowy, co powoduje wzrost ciśnienia krwi i przyspieszenie akcji serca.

Świadomość czynników ryzyka jest kluczowa. Szybka reakcja, modyfikacja stylu życia oraz leczenie farmakologiczne odgrywają zasadniczą rolę w profilaktyce nadciśnienia i zapobieganiu jego powikłaniom.

Jakie są powikłania związane z nieleczonym nadciśnieniem?

Nieleczone nadciśnienie stanowi poważne zagrożenie dla naszego zdrowia, prowadząc do szeregu poważnych konsekwencji. Długotrwale podwyższone ciśnienie krwi negatywnie oddziałuje niemal na wszystkie organy i układy w organizmie. Najczęstsze i najpoważniejsze skutki takiego stanu to:

• obciążenie serca – nadciśnienie zmusza serce do intensywniejszej pracy, co z czasem prowadzi do jego osłabienia i rozwoju niewydolności serca oraz zwiększa ryzyko zawału,
• udar mózgu – uszkadzając naczynia krwionośne w mózgu, nadciśnienie stwarza wysokie ryzyko udaru, ponieważ osłabione naczynia stają się bardziej podatne na pękanie lub zablokowanie,
• niewydolność nerek – długotrwałe nadciśnienie uszkadza delikatne naczynia krwionośne w nerkach, upośledzając ich zdolność do filtrowania krwi, co może prowadzić do przewlekłej choroby nerek, a w skrajnych przypadkach nawet do ich całkowitej niewydolności,
• uszkodzenie wzroku – wysokie ciśnienie krwi może powodować retinopatię nadciśnieniową, czyli trwałe uszkodzenie naczyń krwionośnych w siatkówce oka, co pogarsza widzenie, a w ekstremalnych przypadkach prowadzi do ślepoty,
• przyspieszenie miażdżycy – nadciśnienie wpływa na tętnice obwodowe, zwęża i uszkadza tętnice w kończynach, szczególnie dolnych, prowadząc do niedokrwienia, bólu, owrzodzeń, a w najcięższych przypadkach nawet do konieczności amputacji,
• zaburzenia funkcji poznawczych – niekontrolowane nadciśnienie zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia problemów z pamięcią i koncentracją, mogąc przyczynić się do rozwoju demencji.

Ignorowanie wysokiego ciśnienia systematycznie, lecz nieubłaganie uszkadza narządy wewnętrzne, skracając życie i obniżając jego jakość. Dlatego tak istotna jest wczesna diagnoza i podjęcie odpowiedniego leczenia, co pozwala skutecznie zapobiec wymienionym powikłaniom.

Kiedy powinniśmy skonsultować się z lekarzem w przypadku nadciśnienia?

Kiedy domowe pomiary ciśnienia regularnie wskazują wartości powyżej 135/85 mm Hg, to wyraźny sygnał, że warto skonsultować się z lekarzem. Wizyta u specjalisty jest również konieczna, jeśli zaobserwujesz objawy mogące sugerować nadciśnienie, takie jak:

• dotkliwe bóle głowy,
• duszność,
• zawroty.

Szczególnie alarmująca jest sytuacja, gdy ciśnienie gwałtownie skacze w górę lub pojawiają się niepokojące symptomy, w tym:

• silny ból w klatce piersiowej,
• nagłe zaburzenia widzenia,
• kłopoty z mową,
• utrata przytomności.

W takich przypadkach niezwłocznie wezwij pomoc medyczną! U przyszłych mam, u których występuje podwyższone ciśnienie, natychmiastowa konsultacja lekarska jest absolutnie niezbędna. Ponadto, jeśli ustabilizowanie ciśnienia sprawia trudności, warto rozważyć konsultację ze specjalistą, np. hipertensjologiem lub kardiologiem. Problemy z kontrolą ciśnienia mogą wskazywać na nadciśnienie wtórne lub pojawienie się powikłań narządowych. W takiej sytuacji lekarz rodzinny lub internista może wystawić skierowanie do odpowiedniego specjalisty.

Jakie badania są potrzebne do diagnostyki nadciśnienia?

Rozpoznanie nadciśnienia to proces składający się z kilku kluczowych etapów. Podstawą jest regularny pomiar ciśnienia tętniczego, zarówno w gabinecie lekarskim, jak i w domowym zaciszu. Lekarz, oprócz zebrania wywiadu i badania fizykalnego, często zleca dodatkowe badania, by potwierdzić diagnozę i wykluczyć ewentualne powikłania. Do podstawowych badań laboratoryjnych należą:

• morfologia krwi,
• ocena elektrolitów (sód, potas),
• pomiar stężenia glukozy,
• profil lipidowy (cholesterol całkowity, LDL, HDL, triglicerydy),
• oznaczenie kreatyniny i kwasu moczowego.

Te analizy dostarczają cennych informacji o ogólnym stanie zdrowia i funkcji nerek. Badanie ogólne moczu również pozwala ocenić pracę nerek i wykryć potencjalne nieprawidłowości. EKG (elektrokardiogram) z kolei umożliwia ocenę rytmu serca i identyfikację zaburzeń przewodzenia lub uszkodzeń mięśnia sercowego. ECHO serca (echokardiografia) pozwala na ocenę budowy serca, funkcjonowania zastawek i kurczliwości mięśnia sercowego. Istotnym elementem jest także badanie dna oka, które pozwala ocenić stan naczyń krwionośnych i zmiany charakterystyczne dla nadciśnienia. W określonych sytuacjach, w celu pogłębienia diagnostyki, lekarz może zdecydować o wykonaniu dodatkowych badań. Przykładem jest holter ciśnieniowy, który przez 24 godziny automatycznie mierzy i rejestruje ciśnienie krwi, dając pełny obraz jego dobowych wahań. Badania hormonalne znajdują zastosowanie, gdy istnieje podejrzenie, że nadciśnienie ma podłoże endokrynologiczne, na przykład związane z problemami z tarczycą. USG nerek pozwala na ocenę struktury i funkcji nerek oraz wykrycie ewentualnych zmian, takich jak torbiele czy guzy. W celu dokładniejszej oceny nerek i naczyń nerkowych, zwłaszcza w przypadku podejrzenia zwężenia tętnicy nerkowej lub innych problemów, wykonuje się badania obrazowe nerek, takie jak tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny.

Co to jest efekt białego fartucha w pomiarach ciśnienia?

Efekt białego fartucha to wzrost ciśnienia krwi, który obserwuje się podczas pomiaru w gabinecie lekarskim, w przeciwieństwie do niższych wartości uzyskiwanych w domowym zaciszu. Ta reakcja stresowa na samą wizytę może skutkować błędnym rozpoznaniem. Jak więc temu zaradzić?

• Przede wszystkim warto regularnie monitorować ciśnienie w domu i zapisywać wyniki – taki dzienniczek pomiarów to cenne źródło informacji dla lekarza, pozwalające mu ocenić dobowe wahania i skuteczność terapii,
• w niektórych przypadkach specjalista może zalecić 24-godzinny Holter ciśnieniowy, który automatycznie dokonuje pomiarów w ciągu całej doby,
• domowe pomiary, wykonywane w relaksującym otoczeniu, zapewniają bardziej wiarygodny obraz rzeczywistego ciśnienia,
• holter, eliminując stres związany z obecnością w placówce medycznej, dostarcza obiektywnych danych, dzięki czemu lekarz uzyskuje pełniejszy wgląd w sytuację pacjenta,
• to zaś ma fundamentalne znaczenie dla postawienia trafnej diagnozy i wdrożenia odpowiedniego leczenia.

Jakie leczenie jest zalecane dla osób z nadciśnieniem?

Walka z wysokim ciśnieniem krwi to dwutorowe działanie: modyfikacja codziennych przyzwyczajeń i, w razie potrzeby, leczenie farmakologiczne. Zmiana stylu życia oznacza wprowadzenie kilku poprawek do naszego funkcjonowania. Kluczowa jest dieta uboga w sól i nasycone tłuszcze, za to pełna warzyw i owoców. Regularna aktywność fizyczna to kolejny istotny element. Jeśli masz nadwagę, redukcja masy ciała przyniesie spore korzyści. Nie zapominajmy również o ograniczeniu spożycia alkoholu i rzuceniu palenia – to bardzo ważne kroki. Warto też wypróbować techniki relaksacyjne, takie jak medytacja, które mogą pomóc w obniżeniu ciśnienia.

Jeśli chodzi o leczenie farmakologiczne, opiera się ono na stosowaniu leków hipotensyjnych, czyli obniżających ciśnienie. Wybór konkretnego preparatu jest indywidualny i zależy od wielu czynników: stopnia nadciśnienia, współistniejących chorób oraz reakcji organizmu na dany lek. Do często stosowanych grup leków należą:

• diuretyki tiazydowe (leki moczopędne),
• inhibitory ACE,
• ARB (blokery receptora angiotensyny II),
• beta-blokery,
• blokery kanału wapniowego.

Pamiętaj, że decyzję o włączeniu leczenia farmakologicznego i wyborze konkretnego leku zawsze podejmuje lekarz. To on, na podstawie Twojego stanu zdrowia, dobierze optymalną terapię.

Co to są leki hipotensyjne i jak działają?

Leki obniżające ciśnienie krwi działają na różne sposoby, wykorzystując szereg mechanizmów. Jednym z nich jest rozszerzanie naczyń krwionośnych. Substancje takie jak:

• inhibitory ACE,
• ARB,
• blokery kanału wapniowego,

przyczyniają się do rozkurczu naczyń, co ułatwia przepływ krwi i redukuje opór naczyniowy. W rezultacie, ciśnienie tętnicze ulega obniżeniu. Kolejnym mechanizmem jest zmniejszanie objętości krwi. Diuretyki, powszechnie znane jako leki moczopędne, zwiększają eliminację wody i soli z ustroju. Prowadzi to do redukcji objętości krążącej krwi, co bezpośrednio wpływa na obniżenie ciśnienia. Istotną rolę odgrywa również ograniczenie aktywności układu współczulnego. Beta-blokery, wpływając na układ nerwowy, regulują ciśnienie. Blokując receptory beta-adrenergiczne, zmniejszają częstotliwość oraz siłę skurczu serca, co również przyczynia się do spadku ciśnienia. Efektywne obniżanie ciśnienia za pomocą leków hipotensyjnych ma zasadnicze znaczenie w profilaktyce poważnych incydentów sercowo-naczyniowych, takich jak:

• zawał serca,
• udar mózgu,
• niewydolność serca,
• choroby nerek.

Kluczowe jest regularne zażywanie przepisanych medykamentów. Obecnie stosowane leki hipotensyjne charakteryzują się wysokim profilem bezpieczeństwa i są zazwyczaj dobrze tolerowane przez pacjentów. Ryzyko wystąpienia poważnych działań niepożądanych jest stosunkowo niewielkie. Dodatkowo, istotne jest to, że leki te nie wywołują uzależnienia.

Jak styl życia wpływa na ciśnienie krwi?

Styl życia odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu prawidłowego ciśnienia krwi – wszystko sprowadza się do Twoich codziennych przyzwyczajeń. Niestety, niewłaściwe decyzje mogą prowadzić do jego wzrostu. Przykładowo, dieta bogata w sól (przekraczająca 5 gramów, czyli zaledwie łyżeczkę dziennie!), obfitująca w tłuste potrawy i przetworzone produkty, negatywnie wpływa na kondycję serca. Również niedostateczna aktywność fizyczna, definiowana jako mniej niż 150 minut ćwiczeń w ciągu tygodnia, nie sprzyja zdrowiu układu krążenia. Co więcej, nawet sporadyczne palenie papierosów, przewlekły stres oraz niedobór snu (mniej niż 6-8 godzin na dobę) mogą podwyższać ciśnienie, otwierając furtkę dla poważnych problemów zdrowotnych.

Na całe szczęście, zmiana stylu życia może przynieść zdumiewające rezultaty! Wybierając dietę śródziemnomorską lub DASH, regularnie spacerując, pływając, czy jeżdżąc na rowerze, dajesz sobie szansę na poprawę. Dodatkowo, skuteczne techniki relaksacyjne, ograniczenie spożycia soli i alkoholu, a przede wszystkim rzucenie palenia, przyczyniają się do obniżenia ciśnienia. Badania potwierdzają, że takie modyfikacje naprawdę działają, pozwalając obniżyć ciśnienie skurczowe o kilka milimetrów słupa rtęci. Zdecydowanie warto spróbować, aby zadbać o zdrowie serca!

Jak dieta może pomóc w obniżeniu ciśnienia?

Dieta odgrywa kluczową rolę w regulacji ciśnienia krwi, dlatego warto zadbać o to, co ląduje na Twoim talerzu. Postaw na produkty, które wzmacniają serce i naczynia krwionośne – to inwestycja w Twoje zdrowie. Fundamentem Twojego menu powinny być warzywa i owoce, stanowiące bogate źródło witamin i minerałów. Nie zapominaj również o pełnoziarnistych produktach zbożowych, będących cennym źródłem błonnika, oraz chudym białku, które znajdziesz na przykład w rybach, drobiu czy roślinach strączkowych. Ograniczenie soli jest bardzo ważne! Dąż do spożywania mniej niż 5-6 gramów dziennie. Unikaj również tłuszczów nasyconych i trans, obecnych często w przetworzonej żywności. Słodkie napoje, podobnie jak wysoko przetworzone produkty, mogą negatywnie wpływać na Twoje ciśnienie. Dieta śródziemnomorska i DASH to sprawdzone strategie żywieniowe dla osób z nadciśnieniem. Ta druga bazuje na obfitości warzyw, owoców i chudego nabiału, jednocześnie ograniczając spożycie tłuszczów nasyconych, cholesterolu i sodu. Zadbaj o odpowiednią podaż potasu, którego dobrym źródłem są banany, pomidory i ziemniaki. Pamiętaj o magnezie, obecnym w orzechach, nasionach i zielonych warzywach liściastych, oraz wapniu, który znajdziesz w nabiale i warzywach kapustnych. Błonnik, zawarty w pełnoziarnistych produktach, owocach i warzywach, wspiera prawidłową pracę jelit.

Jak kontrolować ciśnienie w domu?

Regularne kontrolowanie ciśnienia tętniczego w domowym zaciszu jest kluczowe, szczególnie dla osób zmagających się z nadciśnieniem. Umożliwia to monitorowanie skuteczności terapii i szybkie wychwycenie ewentualnych nieprawidłowości. By jednak uzyskane wyniki były wiarygodne, należy przestrzegać kilku istotnych zasad:

• ciśnienie warto mierzyć rano i wieczorem, starając się robić to o zbliżonych godzinach każdego dnia,
• niezbędne jest również korzystanie ze sprawdzonego, dobrej jakości ciśnieniomierza, z mankietem odpowiednio dopasowanym do obwodu ramienia,
• przed samym pomiarem, warto przez kilka minut zrelaksować się w spokojnym, cichym pomieszczeniu,
• podczas badania unikaj rozmów oraz sytuacji stresowych,
• usiądź wygodnie, opierając plecy i stopy o podłoże,
• ramię, na którym dokonujesz pomiaru, powinno być podparte i znajdować się na wysokości serca,
• mankiet umieść bezpośrednio na skórze ramienia, około 2-3 cm powyżej zgięcia łokciowego,
• notuj uzyskane wyniki w specjalnym dzienniczku i regularnie konsultuj je z lekarzem prowadzącym.

Systematyczna kontrola ciśnienia pozwala lekarzowi na bieżąco śledzić postępy w leczeniu, a w razie potrzeby dostosować dawki leków lub udzielić cennych wskazówek dotyczących diety i zmiany stylu życia. Dodatkowo, domowe pomiary mogą pomóc w wykryciu tzw. „nadciśnienia maskowanego” oraz „efektu białego fartucha”. Z tych powodów, regularna kontrola ciśnienia w domu jest niezwykle istotna.

Jakie nowe wytyczne są dostępne dla pacjentów z nadciśnieniem?

Aktualne zalecenia dotyczące terapii nadciśnienia, publikowane przez Polskie Towarzystwo Kardiologiczne i Polskie Towarzystwo Nadciśnienia Tętniczego, podlegają ciągłym modyfikacjom. Właśnie dlatego tak istotne jest, by pacjenci na bieżąco konsultowali z lekarzem swój plan leczenia, dostosowując go do najnowszych rekomendacji. Te aktualizacje mogą wprowadzać zmiany w kluczowych aspektach, obejmując np. docelowe wartości ciśnienia, które są precyzyjnie definiowane, uwzględniając indywidualne cechy pacjenta, takie jak:

• wiek,
• współistniejące schorzenia (np. cukrzyca),
• ogólne ryzyko sercowo-naczyniowe.

Również dobór farmakoterapii ulega zmianom. Aktualne badania kliniczne wpływają na preferencje dotyczące leków hipotensyjnych, zarówno w odniesieniu do grup leków, ich kombinacji, jak i kolejności włączania do leczenia. Ten proces jest zawsze indywidualnie dopasowywany do potrzeb konkretnego pacjenta. Same strategie leczenia farmakologicznego także ewoluują, a wytyczne mogą sugerować różne podejścia, jak np. inicjowanie terapii od razu od połączenia kilku leków w niskich dawkach. Jednak farmakoterapia to tylko część sukcesu. Nie mniej istotne jest wprowadzenie zmian w stylu życia, w tym regularna aktywność fizyczna oraz odpowiednia dieta, przykładowo model diety DASH. Kluczowa jest też redukcja masy ciała (u osób z nadwagą), ograniczenie spożycia soli i alkoholu, jak i zaprzestanie palenia tytoniu – wszystko to wspiera normalizację ciśnienia tętniczego. Regularne pomiary ciśnienia w warunkach domowych i dzielenie się wynikami z lekarzem to fundament kontroli nadciśnienia. Gdy wartości systematycznie przekraczają 140/90 mm Hg, konieczna jest konsultacja lekarza w celu weryfikacji i potencjalnej modyfikacji dotychczasowej terapii.

Gdzie udać się w przypadku wysokiego ciśnienia?

W obliczu podwyższonego ciśnienia krwi, pierwszym krokiem powinna być konsultacja z lekarzem rodzinnym lub internistą. To on oceni stopień podwyższenia ciśnienia i zleci niezbędne badania. Następnie, wprowadzi odpowiednie leczenie farmakologiczne i zarekomenduje modyfikacje w codziennym życiu – to niezmiernie istotne! Jeśli jednak lekarz pierwszego kontaktu uzna to za zasadne, skieruje Cię do specjalisty, na przykład hipertensjologa lub kardiologa. Taka konsultacja ze specjalistą jest zalecana, gdy standardowe leczenie nie przynosi oczekiwanych rezultatów lub gdy wystąpią komplikacje.

A co zrobić w nagłych sytuacjach? Jeśli ciśnienie gwałtownie wzrośnie do 180/110 mm Hg lub więcej i towarzyszą temu:

• silne dolegliwości w klatce piersiowej,
• duszności,
• zaburzenia widzenia lub mowy,
• nawet utrata świadomości,

bezwzględnie wezwij pogotowie ratunkowe. Alternatywnie, możesz udać się na Szpitalny Oddział Ratunkowy (SOR). W takich przypadkach często konieczna jest hospitalizacja, nierzadko nawet na Oddziale Intensywnej Terapii (OIT). Priorytetem jest ustabilizowanie stanu pacjenta i zapobieżenie poważnym konsekwencjom, takim jak zawał serca lub udar mózgu.

Gdzie można znaleźć pomoc medyczną w przypadku nadciśnienia?

Aby skutecznie walczyć z nadciśnieniem, kluczowe jest znalezienie odpowiedniego wsparcia. Gdzie zatem go szukać? Przede wszystkim:

• zacznij od swojego lekarza rodzinnego lub internisty w przychodni POZ – to on przeprowadzi wstępną ocenę Twojego stanu zdrowia i, w razie potrzeby, rozpocznie leczenie,
• jeśli to nie wystarczy, Twój lekarz rodzinny może wystawić skierowanie do poradni hipertensjologicznej lub kardiologicznej, gdzie specjaliści skupiają się na leczeniu nadciśnienia i chorób serca (pamiętaj, to skierowanie jest niezbędne!),
• w sytuacjach nagłych, gdy ciśnienie gwałtownie wzrasta, nie zwlekaj i udaj się na Szpitalny Oddział Ratunkowy (SOR),
• w przypadku objawów zagrażających życiu, priorytetem jest wezwanie pogotowia ratunkowego (czas w takich sytuacjach jest niezwykle ważny),
• warto również poszukać wsparcia w programach profilaktycznych i edukacyjnych, które oferują cenne informacje i pomoc zarówno pacjentom, jak i ich rodzinom (informacje na ich temat znajdziesz w placówkach medycznych oraz na stronach internetowych organizacji pacjenckich),
• lekarz chorób wewnętrznych to kolejna osoba, która może pomóc w kontrolowaniu ciśnienia i zapobieganiu powikłaniom (ich wiedza i doświadczenie w leczeniu nadciśnienia są nieocenione).